
Niet iedere opdrachtgever wil zijn of haar film met de rest van de wereld delen. Soms is een film zo persoonlijk dat deze echt alleen voor de achterblijvers bedoeld is, of bijvoorbeeld alleen tijdens of kort na de uitvaart vertoond wordt.
Zoveel mensen, zoveel wensen. Natuurlijk respecteren we die wensen altijd. Toch hoop ik ook dat er meer mensen zijn zoals de ouders van Vince en zoals Daisy (zie eerdere blog) die hun proces en hun film juist delen om zo ook anderen te helpen. Enerzijds om iets 'tastbaars' van zichzelf achter te laten, maar anderzijds ook om aan de wereld te laten zien 'zo kan het ook'.
Ik vind beiden prima, het gaat niet om mij, maar om de wensen van de klant.