Klamme handjes

Met klamme handjes zit ik in alle vroegte te wachten op de cameramannen van KLEUR. Jeffrey en Chris zijn nog vroeger uit de veren dan ik, want ze halen mij op voor onze eerste opnamedag in Heerjansdam.

We gaan naar Lenny en Jeroen, de ouders van Vince. Vince is op 3-jarige leeftijd verongelukt in Staphorst, toen een tractorbestuurder de auto waarin hij, zijn moeder Lenny en zijn tante Thea zaten over het hoofd zag.

Natuurlijk heb ik het goed voorbereid, weet ik wat ik wil filmen en wil vragen. Ik heb door de jaren heen zowel BN'ers als TBS'ers, moordenaars en beschadigde mensen geïnterviewd. Dan kan ik dit toch ook?

'Ik kan dit, ik kan dit', gaat als een mantra door mijn hoofd. Maar toch.. Die allereerste keer helemaal voor jezelf is toch spannend! Gek he, uit naam van een televisiezender of bedrijf heb ik er helemaal geen moeite mee, maar nu ik het puur voor mezelf ga doen is het ineens 'een dingetje'. Nou ja, ik ben ook maar een mens. Gezonde spanning zou mijn opa dat hebben genoemd.

Misschien krijg ik vandaag een beetje hulp 'van boven', want het is vandaag de sterfdatum van Marloes. Een goede vriendin die is verongelukt toen we 14 jaar waren. Die dag kan nooit voorbij gaan zonder er even aan te denken, zo ook nu. Bizar ook als je er over nadenkt, op de sterfdatum van een verongelukte vriendin ga ik opnames maken voor een film over een lief jongetje dat ook tragisch verongelukt is. Toeval bestaat niet?

Hoe dan ook, we kijken er allemaal naar uit en ik ben Lenny en Jeroen ontzettend dankbaar dat ze hieraan mee willen werken. Ik ben heel benieuwd naar het verloop van deze dag en straks natuurlijk het eindresultaat: de korte documentaire!

Nu snel even ontbijten, voor de jongens hier zijn. Tot snel ;)